از وزرا خواسته شده است تا بررسی کنند که چرا برخی از مراکز بزرگ آکادمی نزدیک به 50 درصد بیشتر از آنچه انتظار می رود دانش آموزان مدارس خود را ترک می کنند.
تجزیه و تحلیل FFT Education Datalab نشان داده است که تراست های بزرگ تعداد بیشتری از دانش آموزان آسیب پذیر را دارند که به مدارس دیگر می پیوندند.
این مطالعه نشان داد که مدارس شورای شهر نیز به طور نامتناسبی این دانش آموزان را می پذیرند.
کمپین برای آموزش دولتی (CASE) که این تحقیق را انجام داد، گفت که نرخ بالاتر ترک تحصیل “بعید است که فقط یک موضوع شانسی” باشد. این سازمان از دولت خواسته است که «به مدیران منطقه‌ای خود دستور دهد تا بررسی کنند».
اما دیگران خواستار احتیاط در نتیجه گیری شدند.
تراست ها می گویند که تفاوت ها گاهی اوقات به شرایط منحصر به فرد یا ترکیب گروه های آنها برمی گردد – مانند آموزش بیشتر کودکان خانواده هایی که به دنبال پناهندگی هستند.
آن لانگفیلد، مدیر اجرایی موسسه خیریه مرکز زندگی جوان (CfYL) گفت: “هیچ یک از ما نباید تصور کنیم که تعداد بالای کودکانی که برخی از مدارس را ترک می کنند، تنها بخشی از سیستم آموزشی ما است.”
“در حالی که بسیاری از مدارس و MAT ها راه را برای فراگیری پیشروی می کنند، باید به یک هنجار تبدیل شود. همه بچه ها باید بتوانند در مدرسه موفق شوند، هر نیازی که دارند، و سیستم باید از همه مدارس برای انجام آن حمایت کند.»
این مطالعه دانش‌آموزان سال‌های 7 تا 10 را بررسی کرد که در زمان سرشماری ژانویه 2021-2022 در یک دبیرستان با بودجه دولتی مشغول به کار بودند. سپس این آمار را با تعداد دانش‌آموزان سال‌های 8 تا 11 در سرشماری ژانویه سال بعد مقایسه کرد.
Datalab دریافت که نرخ “تحرک بیرونی” – ترک دانش آموزان – در آکادمی هایی که بخشی از تراست های بزرگ بودند، بالاتر بود. این نرخ 5.6 درصد بود در مقایسه با 4.4 درصد در مدارس محلی – 28 درصد بیشتر.
این تفاوت کوچکتر بود (13 درصد)، اما هنوز هم زمانی که ویژگی های دانش آموزان گروه های مدرسه در نظر گرفته شد، ادامه داشت.
دانش‌آموزان آسیب‌پذیری که در طول سال مدرسه را ترک کردند نیز به‌طور نامتناسبی توسط یک مدرسه محلی پذیرفته شدند. نرخ ترک تحصیل برای دانش‌آموزان آسیب‌پذیر در مراکز آموزشی بزرگ نیز کمی بیشتر از سایر مدارس بود.
منبع: schoolsweek
